Czasami trzeba zrobić duży krok w tył, żeby następnie w ogóle ruszyć z miejsca. Ludzie bardzo się tego boją - wolą iść z bagażem niepowodzeń, byle cały czas do przodu - niż cofać się, by naprawić/wyjaśnić błędy. Pytanie tylko, czy da się iść do przodu nie naprawiając tego co się popsuło?
Należy się zastanowić, jaką rolę odgrywają w moim życiu "niezałatwione sprawy" z przeszłości, i o jak dalekiej przeszłości mówimy. Nie warto rozstrzygać sporu sprzed kilku lat - nic to nie wniesie - warto natomiast zażegnać konflikt i wyciągnąć czystą kartę. Nie czekajmy bezczynnie, aż ktoś zrobi pierwszy krok. Jeśli często myślimy o kimś kto nas zranił (w naszym mniemaniu) to znaczy, że ta osoba wiele dla nas znaczyła.
Pamiętajmy, że żyjąc z kimś bardzo blisko ciężko uniknąć nieporozumień, różnicy zdań, a czasami porostu przesytu sobą. Istnieje taka "teoria", że jeśli ludzie się kłócą tzn., że im na sobie zależy. Byłabym ostrożna w związku z takim myśleniem, ale coś w tym jest, bo z osobami, które są nam obojętne, często zrywamy kontakt, ograniczamy relacje. Obojętność jest odczuciem najgorszym z możliwych - pozbawionym emocji, a relacje budujemy właśnie na emocjach.
Aby życie było ukierunkowane pozytywnie należy je dobrze "zdiagnozować". Gdy jesteśmy chorzy idziemy do lekarza, który nas bada i stawia diagnozę, po czym podejmuje leczenie (w skrócie). Często wracamy na kontrolę, i albo kończymy leczenie ze skutkiem pozytywnym (została postawiona słuszna diagnoza i dobrane odpowiednie metody leczenia), albo szukamy dalej przyczyny, ponieważ leczenie nie przyniosło odpowiedniego rezultatu. Podobnie jest z naszym życiem. Możemy żyć z dnia na dzień, a swoje życie poddać losowi lub przyglądać się mu, wyciągać wnioski i stosować środku zaradcze w razie niepowodzeń.
W życiu potrzebne są błędy, niepowodzenia, a nawet ośmielę się napisać "przykrości". To właśnie one uczą nas pokory, szacunku, wzbogacają mądrość życiową. Jednak ich wartość ma znaczenie tylko wtedy, gdy czegoś nas uczą. Nie bądźmy wobec siebie zbyt krytyczni, nie rezygnujmy z postawionych sobie celów po kilku niepowodzeniach - to właśnie te niepowodzenia są naszym triumfem gdy osiągniemy cel. To dzięki nim mamy wiedzę, której nam brakuje, gdy nie popełniamy błędów.
www.demotywatory.pl
Należy się zastanowić, jaką rolę odgrywają w moim życiu "niezałatwione sprawy" z przeszłości, i o jak dalekiej przeszłości mówimy. Nie warto rozstrzygać sporu sprzed kilku lat - nic to nie wniesie - warto natomiast zażegnać konflikt i wyciągnąć czystą kartę. Nie czekajmy bezczynnie, aż ktoś zrobi pierwszy krok. Jeśli często myślimy o kimś kto nas zranił (w naszym mniemaniu) to znaczy, że ta osoba wiele dla nas znaczyła.
Pamiętajmy, że żyjąc z kimś bardzo blisko ciężko uniknąć nieporozumień, różnicy zdań, a czasami porostu przesytu sobą. Istnieje taka "teoria", że jeśli ludzie się kłócą tzn., że im na sobie zależy. Byłabym ostrożna w związku z takim myśleniem, ale coś w tym jest, bo z osobami, które są nam obojętne, często zrywamy kontakt, ograniczamy relacje. Obojętność jest odczuciem najgorszym z możliwych - pozbawionym emocji, a relacje budujemy właśnie na emocjach.
www.myslizlote.pl
Aby życie było ukierunkowane pozytywnie należy je dobrze "zdiagnozować". Gdy jesteśmy chorzy idziemy do lekarza, który nas bada i stawia diagnozę, po czym podejmuje leczenie (w skrócie). Często wracamy na kontrolę, i albo kończymy leczenie ze skutkiem pozytywnym (została postawiona słuszna diagnoza i dobrane odpowiednie metody leczenia), albo szukamy dalej przyczyny, ponieważ leczenie nie przyniosło odpowiedniego rezultatu. Podobnie jest z naszym życiem. Możemy żyć z dnia na dzień, a swoje życie poddać losowi lub przyglądać się mu, wyciągać wnioski i stosować środku zaradcze w razie niepowodzeń.
iqkartka.pl
W życiu potrzebne są błędy, niepowodzenia, a nawet ośmielę się napisać "przykrości". To właśnie one uczą nas pokory, szacunku, wzbogacają mądrość życiową. Jednak ich wartość ma znaczenie tylko wtedy, gdy czegoś nas uczą. Nie bądźmy wobec siebie zbyt krytyczni, nie rezygnujmy z postawionych sobie celów po kilku niepowodzeniach - to właśnie te niepowodzenia są naszym triumfem gdy osiągniemy cel. To dzięki nim mamy wiedzę, której nam brakuje, gdy nie popełniamy błędów.
iqkartka.pl
Człowiek w naturalny sposób (raczej) dąży do osiągnięcia celu unikając błędów, nie popełnia błędów celowo (chyba, że ma w tym cel:). Namawiam jednak do głębszych refleksji, przyglądania się sobie i otoczeniu. Bądźmy bardziej świadomi, bardziej zżyci z sobą. Życie jest trudne (nie myl z ciężkie:) - nikt nam do niego nie dał instrukcji obsługi!!!
Życzę nie popełniania tych samych błędów!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz